Een Nederlands kampioenschap organiseren in de mountainbike marathondiscipline is lastig, de KNWU heeft daarom aansluiting gezocht bij de organisatoren van de Bart Brentjens Challenge. Deze prestatietocht trekt al voor het 8e jaar meer dan 2000 mountainbikers naar Limburg! Op zondag 14 oktober starten om 10.00 uur eerst de wedstrijdrijders voor hun ronde van 103 km door het heuvellandschap van Limburg, daarna volgen de deelnemers aan de prestatietocht en zij kunnen kiezen uit verschillende afstanden.
Zaterdag, op de heenreis naar Limburg, wordt in de auto met enige vreugde het erbarmelijke weer beleefd. Het NK Mountainbike Marathon wordt een zware strijd, dat is duidelijk, en dat ligt de renners van het Mitsubishi Mountainbiketeam wel! Als op zondag het startschot klinkt neemt Bram Rood direct het voortouw, zijn snelle start zorgt voor onrust en een eerste schifting. Het tempo blijft hoog en bij de eerste doorkomst na 29 km in Heyenrath bevinden Bram Rood en Ramses Bekkenk zich in een 2e groep achter de koplopers. Een teleurstelling en het lijkt er op dat zij hun ambitie niet waar kunnen maken.
De teleurstelling wordt nog groter als bij de verzorgingspost in Bemelen Bram Rood met een gebroken derailleur aan de kant staat, zijn wedstrijd is voorbij. Bram: “Na dik 50 km leek het alsof ik problemen met de ketting had. Een gebroken ketting valt nog te repareren, maar helaas bleek niet de ketting maar mijn derailleur gebroken te zijn. Dan houdt het op! Heel jammer en een grote teleurstelling, ik had zo graag mijn 2e plaats van vorig jaar willen evenaren of verbeteren. Balen!”
Ramses Bekkenk lijkt in eerste instantie niet mee te kunnen doen voor de overwinning. Ramses na afloop hierover: “Ik had het slecht, heel slecht, het eerste uur en dacht aan opgeven. Op een vlak stuk kon ik in de luwte van Bram eindelijk even “rust” pakken en nadenken over wat ik nu eigenlijk wil en wat te doen. De negatieve gedachten gingen overboord. Ik wil winnen en wist maar een manier, volle bak totdat het lijf niet meer kan.”
Op karakter weet Ramses zich terug naar de koplopers te fietsen om vervolgens in de verschillende beklimmingen telkens weer gelost te worden. Het omslagpunt komt als Bas Peters moet lossen uit de kopgroep. Ramses: “Toen ik zag dat Bas het moeilijk had gaf mij dat in zekere zin moed. Dat ik telkens moest lossen lag dus niet aan mij, ik reed niet slecht maar koplopers Frank Schotman en Jeroen Boelen reden onwijs hard.”
Naarmate de wedstrijd vordert komt Ramses Bekkenk steeds meer in zijn element. Kou, modder en afzien in het kwadraat is voor Bekkenk bijna wekelijkse kost, hoe anders voor Schotman en Boelen die slechts enkele mountainbike marathons per jaar rijden. Rond km 84, nabij Eckelrade, wordt in een beklimming eerst Jeroen Boelen gelost en in de resterende 20 km perst Bekkenk de laatste krachten uit zijn lijf om ook Frank Schotman op achterstand te rijden. Dat lukt en met ruim 30 seconden voorsprong komt Bekkenk alleen en als eerste over de finish. Kan het nog mooier en heroïscher?